توصاعقه من نیزهمان خشکیده کاجم

تا مرگ فقطـ رعد تو باشد به علاجم

 

تاطعم سرانگشت لذیذت بغزل خورد

از داغی انگشت  تو آتشی مزاجم

 

از گرمی تابیدن چشمت مثل اهواز

لیک در"سایه "ی شعرهای ابتهاجم !

 

ازتلخی بغض وغم دیرینه توست که

   من گوشه ی بیدادِ همایونِ سراجم !  1

 

صد چاه خریدم که مگر بر سر بازار

گوشه چشمی کنی بر چوب حراجم

                              ( دلخون )

 

1. دستگاه همایون و یا به تعبیری «دستگاه عشاق»، با حالت محزون و اسرار آمیز خود گوشه‌های متعددی دارد که گوشه «بیداد» اوج این دستگاه تلقی می‌شود.