یلدا که می آید یعنی آذر رفته است

یعنی پاییز فصل زجرآور رفته است

 

تبر هم تا می تواند یکه تازی می کند

وقتی جان از سرو تناور رفته است

 

گفت زمزم اززمزمه ی هفت صفاست

راه عشق آن است که هاجررفته است

 

اما چه تفاوت مروه یا لندن یا...وقتی

 حوصله از دست غم سر رفته است 

 

گفتم بعد مردن با شراب غسلم دهید

تا مردم بگویند که کافر رفته است

 

بگذریم...فکرکنیدهرچه گفتم هذیان بود

اصل حرفم پای این بیت آخر رفته است

 

کاش صبح یک روز که بیدار میشدم

میدیدم چهل سال عمرِقی آور رفته است

                                 ( دلخون )

 

 

هر چه شعر گفتم اکثرش بد شده است

شاید چون شعر مصدرش بد شده است

 

روسیاه است زمستان که دگرسرد شود

بسکه پاییزِ امسال آذرش بد شده است

 

این روزها از نگاهم درد می بارد مثل

وقتی نوح دید پسرش بد شده است

 

لنگرم گیرنکرد. ساحل چشمش چقدر...

شاید هم طعم کنگرش بد شده است !

 

بوسه ی باران به گندمزار جانی تازه داد

نان اگر بد شد شاطرش بد شده است

 

نشد آنجور که باید بنویسم راز چشمش

شاید چون شعر شاعرش بد شده است

                                   ( دلخون )